სინათლე აღარა დგას ჯამებში

სინათლე აღარა დგას ჯამებში,
შხამით, სამსალით ის არის სავსე,
ყელთ გახირულა რქამოტეხილი
ვაზის მტერი და ამ ქვეყნის მავნე.
სუნთქვაშეკრული ველი მის გახსნას,
იქნებ ძარღვებში იდინოს სისხლმა
ჩემი წინაპრის, მადლმა კაცობის,
სადარაჯოზე ჯარად რომ იწვა.