მინდა, მთები ხარხარებდეს! (ეძღვნება ბატონ თემურ ცერცვაძეს)

მინდა, მთები ხარხარებდეს!

წუთიერი აღტაცება,

წუთიერი დუმილი...

მირჩევნია წამიყვანოს

ზეცამ ჭექა-ქუხილით,

ზარების ხმა აყრუებდეს

კლდეებსა და კბოდეებს,

ზანზარებდეს დედამიწა,

მეხი სცემდეს ხეობებს.

წუთიერი აღტაცება

მოკვდავების ხვედრია

და წუთიერ დუმილს ვუძღვნით,

ვინც პატივით მეტია,

სხვისთვის იყოს წუთიერი...

აღტაცებაც, დუმილიც,

მინდა, მთები ხარხარებდეს,

ვულკანს ვგავდე დუღილით.

კოსმიური ნათებები

წინ მიძღოდეს ღმერთებთან,

არ ჩაქრეს და არ ჩანაცრდეს

ჩემი სულისკვეთება,

არ დამინდოს შავმა ბედმა,

არწივს ვგავდე, მყვირალი,

გავხდე სხვათა გაჭირვების,

დარდის თანაზიარი,

მხოლოდ მერე გამიხსენონ

წუთიერი დუმილით,

ჩაცხრეს სადღაც ხევ-ხუვებში

ქარის ტირილ-ღმუილი.

მაია დიაკონიძე

9.11.2017 წელი