ისევ მიღიმის მოხუცი მამა

ზმანებაა თუ ცხადია მართლა,
მზერას ვაპარებ კედლისკენ კრძალვით,
ისევ მიღიმის მოხუცი მამა
და ფეხაკრეფით ოთახში დადის,
გამომიწოდებს წიგნს რუსთაველის,
ნათლით შეამკობს ქართველთა ანბანს,
მიაღწიაო თითქოს საწადელს, -
დაფნის გვირგვინით პოეტად მნათლავს!