ვეღარ მათბობ, მზეო!

ჩამოზამთრდა ისევ, მომემატა დარდი,
ვეღარ ვიკრებ თითებს, ფერი ადევთ ანწლის,
სულსაც მზერა უჭირს, ათოვს, როგორც უწინ,
ვეღარ მათბობ , მზეო, რომ მათბობდი გუშინ.