ჩაგქრობია ჩინი თვალში!

დასტეხია მერცხალს ფრთები,
ვეღარ გვამცნობს წასვლას ზამთრის,
გუნდ-გუნდად და თითო-თითოდ -
ყვავი ღვიძლის ნაწილს გვაცლის,
კვლავ შემოჰკრეს გლოვის მარში,
აღარ ისმის ისიც ქარში,
-ბედდამწვარო, საქართველოვ,
ჩაგქრობია ჩინი თვალში!