წვიმა

ჯანღი ირევა და ვეღარ ვხედავ,
როგორ აშლილა ღრუბელთ მარულა...
ხმა ჩასწყვეტია ყვირილით თერგსაც
და ვიწროებში გადაპარულა.
წვიმა მისველებს სახეს და კაბას,
ვეღარ გაავსო ზეცამ ორშიმო,
მე სიყვარულის სილუეტს ვხატავ,
რომ დედამიწა ნაზად მოვშირმო.