ლექსები

როცა მეგონა, მას ეცვა თეთრი, ემოსა თურმე სამოსი გველის, ნაშუქი მისი, ვითომდა მთვარის, ყოფილა თვალი ბოროტის, ავის. ხანდახან კაცი ვერ ხედა...

რა ვუყო სულში ჩარჩენილ ხიჭვებს, პატარას დედა მიღებდა ნემსით, დღეს მათ გარშემო ბალღამი ფეთქავს, მეწვის... ძმა ჩემი შიგ ისრებს მესვრის.

ხავერდოვანი დამიგეს მოლი, ფიანდაზებით მომწყვიტეს თვალი, მერე დამკიდეს კისერზე ლოდი, მაინც ზეამწევს ტალღების ჩქამი.

გადამტყდარი ვარ შენს მკლავზე შფოთი, შავი გიშერი ტყუილად ვატარე, ვერ დავბრუნდებით ბედნიერ დროში, ვეღარ გაგიშლი დიბა-ატლასებს. მძიმე ტვირთ...

       თომას სკოლაში ეჩქარებოდა, მაგრამ ჯერ მეგობართან უნდა შეევლო, იმასთან ჰქონდა დატოვებული საჩუქარი - პატარა ხის ყუთი, ქართული ჩუქურთმები...

დამახლის ბედი ათასჯერ ტყვიას, მაინც ათასჯერ ავდგები ფეხზე, რა ბედენაა ჭრილობა ღია, თუ სული ჩემი ხსნას ცაში ეძებს.

"ჟამმა მშალა და მაქცია მიწად", მოგვძახის მოთქმით კლდეკარის კოშკი, ჩვენ უნდა შევძლოთ, ვუგანოთ ხაფანგს, მელა ებმევა შიგ, ისიც ნორ...