ლექსები

როცა სანგარში წვებოდა ღამე, დღე აკვდებოდა მიწისფერ ღრუბელს, მხოლოდ ერთურთში ეძებდნენ ნუგეშს, ზედ აწყდებოდნენ სისხლიან გუბეს.

- ქალაუ, გულსა რადა მწყვეტ, ღალატს რად არა მპატიობ, ასგზის გითხარი ბოდიში, გულს ეკალს მასობ, ქაცვიობ, ნუთუ შენს სულში სულ არ გაქვს ჩემთვის...

       კონვერტი დიდი სიფრთხილით გავხსენი, ხელწერა მაშინვე ვიცანით:  " მის დევიტსონ, ჩემს მეგობარზე მინდა გაგესაუბროთ, აუცილებელი საქმე...

   ვილიამის მოსვლისთანავე ცოტა გულზე მომეშვა, მართალია, მის კატრინას სულ ცოტა ხანი ვიცნობდი, მის დანახვაზე ჩემი გული ისეთ ბაგაბუგს იწყებდა...

 ვილიამს სახეზე გაოცება აღბეჭდვოდა, მას ხელში კონვერტი ეჭირა, ყოველგვარი წარწერის გარეშე - ეს აქ ნამდვილად არ იყო, ვიღაცამ გზავნილი დაგვიტო...

გული მტკივა, მეგობრებო, გული მტკივა, ეპატრონოს საქართველოს უნდა ვინა? გაპარტახდა, შემოგვტირის ფუძის გველიც, ოდა-კარი, გარინდული, პატრონს ...

ზეცას სწყდებოდა წვეთი, ხან ბევრი, ხანაც ერთი, ეკიდებოდა ლოყებს, უჭკნობს და მარადმყოფელს, ედინებოდა უბეს, უერთდებოდა გუბეს, დედების ცრე...