ლექსები

ენძელების თოვა გიყვარს, გაზაფხულის პირია, მთებში ისმის წყლის ქუხილი, ზამთარს მიუძინია. პეპლის ფრთებზე შემომსხდარი მოფრენილან სხივები, ...

ჩემო იის ყვავილო, ჩემი სულის ნაწილო, ჩემო თეთრო მანდილო, ჩემს უბეში გაზრდილო. მე თუ აღარ ვიქნები, არ დაგტოვებს ფერია. ზოგი ამ ქვეყნისა...

სადღა ვიპოვო მე შენნაირი, როსღა ამოჰყვეს თევზი ანკესებს, მეუდაბურა,, როგორც მყვინთავი, ვეღარ ვიხილავ ხორბლის ნათესებს, შარაგზის ნაცვ...

მზე თვალებში გიცინოდა, მთვარე გეჯდა მუხლებში, ვარსკვლავები შუქს გაფრქვევდნენ, შებმული გყავს უღელში, გაზაფხულის ქარიშხალში დაიბადე ახლიდ...

   ის დილით ადრე დგებოდა, ყვავილებს რწყავდა, ლოგინებს ამზეურებდა, ბალიშებს ბერტყავდა, ყველა ნივთს ეფერებოდა, რაც დედისგან დარჩა, საღამოს ი...

შენი ღიმილის ფერადებია, რომ დამალეწა გულის კარები, სურვილი ისე მომძალებია, ქარაფებიდან თავით დავეშვი.

ხანდახან ფერი ეცვლება სახეს, ის თავის ნამდვილ არსებას ავლენს... მონსტრს დაუპყრია გონება, სული, გულზე სიავის ატყვია ხნული. ის ანგელოზის ღ...